In Bolivia is Laurie druk bezig met het opzetten van Casa de la Alegría. De eerste proefworkshop theater is geweest en deze is bijzonder goed verlopen. Wat heeft ze in korte tijd veel gedaan en wat zijn we blij met alle fijne mensen die ze daar al om zich heen heeft verzameld, en die ons willen helpen. Maar ook hier in Nederland begint alles steeds meer vorm te krijgen.
Regen, regen en nog eens regen, er lijkt geen einde aan te komen. Best cru voor de Cochababiños want er is een groot water tekort in de stad. In de afgelopen jaren was er al behoorlijk wat politieke onrust onder andere als gevolg van dit tekort
Van de week was ik lekker aan het kletsen met Youri, het voelt-als-ook-mijn-kind, zoontje van mijn beste vriendin- op skype. Hij was enthousiast aan het vertellen over zijn vakantie, wat ie allemaal beleeft had en nog wat dagelijkse dingen toen hij me ineens vroeg:
Vier januari, ik zit aan de overkant van het immigratiekantoor op een bankje te wachten tot de deuren opengaan. Half 2 had de bewaker van het pand me gezegd, inmiddels is het 2 uur
Na een reis van anderhalve dag kwam ik dan eindelijk aan in Cochabamba. In de taxi passeren Rolando, de vader van het gezin waar ik ging verblijven, en ik al wat bekende plekken waar ik eerder mijn masteronderzoek deed. ‘Oh ja, zó ruikt het hier!
